یادی از « عارف قزوینی» در «ایل بانگ»
تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۷۹۷۱۳
مجله موسیقی «ایل بانگ» یکم بهمن ماه به مناسبت زادروز زنده یاد « عارف قزوینی» ،ویژه پاسداشت جایگاه این غزلسرا و تصنیفساز از رادیو فرهنگ پخش می شود.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ مجله موسیقی «ایل بانگ» یکم بهمن ماه به مناسبت زادروز زنده یاد « عارف قزوینی» ،ویژه پاسداشت جایگاه این غزلسرا و تصنیفساز از رادیو فرهنگ پخش می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مجله موسیقی ،«ایل بانگ» این هفته به بزرگداشت یاد « عارف قزوینی » و جایگاه وی در شعر و موسیقی کشورمان اختصاص دارد .
در این برنامه سخنان زنده یاد استاد ادیب خوانساری خالق نواهای ماندگار سنتی و نخستین خواننده و آوازه خوان در رادیو ملی ایران درباره عارف قزوینی پخش می شود .
گفتی است ، ابوالقاسم عارف قزوینی مشهور به «عارف قزوینی» در سال ۱۲۵۹ شمسی در قزوین به دنیا آمد. او در جوانی صرف و نحو زبانهای فارسی و عربی را بهطور کامل یاد گرفت و به ادبیات و شعر علاقه زیادی نشان داد.
او در زمینه موسیقی شاگرد میرزا صادق خرازی بود. مدتی نیز بهدلیل اصرارهای پدرش، ملا هادی وکیل، پیش یکی از واعظان قزوین نوحهخوانی میکرد و عمامه به سر میگذاشت. او سپس به تهران مهاجرت کرد و بهدلیل نبوغ فوقالعادهای که در زمینه شعر و موسیقی داشت، بهسرعت وارد دربار قاجار شد و با شاهزادگان قاجار آشنایی پیدا کرد.
سپس مظفرالدین شاه از صدای عارف خوشش میآید و او را به دربارش میآورد؛ او را بهعنوان فراش خلوت خود استخدام میکند؛ اما عارف که از انجام این کار بیزار بود، با وجود اینکه نیاز مالی داشت و میتوانست با این کار از لحاظ مادی تامین شود، این پیشنهاد را رد کرد و به قزوین بازگشت.
کلیات دیوان عارف قزوینی شامل ۹۷ غزل، ۸۹ تصنیف و ۱۲ شعر هجویه است که انتشارات مختلفی آن را به چاپ رساندهاند.
در عصر مشروطه، بخشی از مبارزه علیه دولتهای بیگانه، در قالب ادبیات انجام میشد که عارف نیز با آن همراه شد و درونمایه اشعار و تصنیفهای عارف قزوینی اغلب مفاهیمی مثل وطنپرستی و آزادی هستند
او یکی از اولین افرادی است که دو عنصر شعر و موسیقی را با مضمونهای اجتماعی و تصنیف خواهی ترکیب میکند. او با این کار سعی در ارائه افکار و نگرش خود در مسائل سیاسی در قالبهای مختلف هنری دارد. مزیت اصلی که تصنیفهای عارف قزوینی را متمایز میکند آن است که شاعر، خواننده و آهنگساز تصنیفها خودش بوده و عناصر میهندوستی در آن بهوضوح دیده میشود.
او تصنیف مشهور «از خون جوانان وطن لاله دمیده» را بهدنبال فتح تهران توسط مشروطهخواهان ساخت و از آن زمان تا به امروز این تصنیف ماندگار شد.
او سرانجام در دوم بهمن ۱۳۱۲ رخ در نقاب خاک کشید و در همدان در جوار آرامگاه ابوعلی سینا به خاک سپرده شد.
برنامه «ایل بانگ» به همت گروه ادب و هنر و به تهیهکنندگی مجید میرزایی و اجرای کارشناسی صادق چراغی، جمعه ها ساعت ۱۹:۳۰ به مدت ۳۰ دقیقه روی موج اف ام ردیف ۱۰۶مگاهرتز از رادیو فرهنگ پخش میشود.
انتهای پیام//
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: فرهنگ و هنر موسیقی شعر ایران ادبیات صادق خرازی مهاجرت همدان خاک کارشناسی شعر و موسیقی عارف قزوینی غزل سرا برنامه ایل بانگ تصنیف ساز عارف قزوینی پخش می شود ایل بانگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۷۹۷۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شیفتگانِ آن عارفِ عاشق/ ایرانیان زیادی مرید و دلبسته امام صادق بودند، از عطار و بایزید بسطامی تا جابر ابن حیان
میگویند یک بار به فارسی سخن گفته بود: هر که درم اندوزد، جزایش دوزخ باشد. ایرانیان نیز این جمله فارسی امام را یادداشت کرده بودند.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، امام جعفر ابن محمد (ع) در صد و سی و ششمین سالروز ولادت پیامبر (ص) در شهر مدینه به دنیا آمد. پدرش امام محمد باقر (ع) و مادرش اسما امفروه بود.
۱۲ ساله بود که پدربزرگش امام سجاد (ع) به دست امویان به شهادت رسید. از سنین نوجوانی به واسطه نقل روایات صحیح از پیامبر در میان مردم به صادق، فاضل و طاهر لقب گرفت. نوشتهاند که او مردی کوتاه قد، دارای موهایی سیاه و پرپشت، بینی بلند و صورتی سفید و خالی بر گونه بوده است.
امویان اساسا حکومتی نژادپرست بودند و اقوام غیرعرب را تحقیر میکردند. در این میان ایرانیان دودسته شدند. عدهای دنبال درگیری مسلحانه با امویان رفتند. در این تاریخ زید ابن سجاد (ع)، عموی امام صادق و پسرش یحیی با حمایت ایرانیان قیام کردند. هر دو شکست خوردند. سر زید در کوفه از تنش جدا شد و یحیی نیز در خراسان و حوالی افغانستان کشته شد.
تعداد زیادی از ایرانیان نیز به پیروی از امام صادق (ع) تلاش کردند از طریق افزایش علم و آگاهی مبارزه کنند. نوشتهاند امام ششم، ۳۷۵۰ شاگرد داشت که اکثر آنان ایرانی بودند و برای او سوغاتی ایرانی میآوردند. حضرت صادق (ع) در حدیثی گفته بود: پشت کردن مردم عرب به قرآن تحقق یافت و خداوند به جای آنها ایرانیها را فرستاد. آنها نیز از جان و دل اسلام را پذیرفتهاند.
میگویند یک بار به فارسی سخن گفته بود: هر که درم اندوزد، جزایش دوزخ باشد. ایرانیان نیز این جمله فارسی امام را یادداشت کرده بودند.
از شاگردان ایرانی بزرگ امام صادق (ع) میتوان به جابر حیان اشاره کرد که در خراسان به دنیا آمد و در ایلام از دنیا رفت. غربیها او را پدر علم شیمی و با نام Geber میشناسند. او آنقدر تحت تاثیر امام بود که در ابتدای تمام مطالبش نوشته است آنها را از استادش جعفر صادق آموخته است.
ثابت ابن دینار، ابوحمزه که بیشتر با دعای ابوحمزه ثمالی او را میشناسیم، زرارة ابن اعین و عمران ابن عبدالله اشعری که اهل قم بود از دیگر شاگردان ایرانی امام صادق (ع) بودند. امام ششم، فقه مدون شیعه را بنیان گذاشت و شاگردان او را در سرتاسر بلاد اسلامی با نام جعفری میشناختند.
شاعران و عارفان بزرگ ایرانی، چون عطار نیشابوری و بایزید بسطامی نیز خود را مرید و پیرو جعفر ابن محمد (ع) میدانستند.
عطار نیشابوری در کتاب مشهور خودش، تذکرةالاولیا نوشته است: «آن سلطان ملت مصطفوی، آن برهان حجت نبوی، آن عامل صدیق، آن عالم تحقیق، آن میوهی دل اولیاء، آن جگرگوشه انبیاء، آن ناقد علی، آن وارث نبی، آن عارف عاشق، جعفر الصادق رضی الله عنه.
گفته بودیم که اگر ذکر انبیاء و صحابه و اهل بیت کنیم کتابی جداگانه باید ساخت. این کتاب شرح اولیاست که پس از ایشان بودهاند. اما به سبب تبرک به صادق ابتدا کنیم.
اگر تنها صفت او گویم به زبان و عبارت من راست نیاید که در جمله علوم و اشارات و عبارات بیتکلف به کمال بود و قدوه جمله مشایخ بود و اعتماد همه بر وی بود و مقتدای مطلق بود. هم الهیان را شیخ بود و هم محمدیان را امام و هم اهل ذوق را پیشرو و هم اهل عشق را پیشوا، هم عباد را مقدم هم زهاد را مکرم. هم صاحب تصنیف حقایق و هم در لطایف تفسیر و اسرار بینظیر بود.»
عارف نامدار ایرانی بایزید بسطامی نیز از قرار معلوم مرید و شاگرد امام صادق بوده و در مدینه خدمت ایشان رسیده است. عطار در کتاب خودش میگوید امام صادق (ع) پس از مدتی که بایزید مراتب کمالات عرفانی را نزد او به اتمام رساند او را به بسطام بازگرداند و به دلیل علاقهای که به بایزید داشت یکی از پسرانش به نام محمد را نیز همراه او فرستاد. محمد در بسطام زودتر از بایزید درگذشت و بایزید بسطامی وصیت کرد پیکر او را در صحن امامزاده محمد به خاک بسپارند.
در اواخر عمر امام صادق، به دستور منصور دوانیقی خانه امام را آتش زدند و کمی بعد در شوال سال ۱۴۸ امام صادق از این جهان کوچ کرد. مورخان شیعه و سنی اطلاعات دقیقی از شهادت او ثبت نکردهاند و به همین علت برخی از علمای بزرگ شیعه، چون شیخ مفید معتقدند ایشان وفات کرده و به شهادت نرسیده است. ایشان به دلیل سن طولانیاش به شیخالائمه مشهور است.